เรื่องสั้น ซาโต้ - ทาคางิ

เกริ่นนำ ...

   　　　อีกประมาณ 2 วันจะถึงวันครบรอบ 1 เดือนของ ทาคางิ และ ซาโต้ ที่ได้คบกัน ซาโต้มุ่งมั่นแต่เรื่องงานจนไม่ได้จำเรื่องวันครบรอบ แต่ทาคางิ ซึ่งมุ่งมั่นในเรื่องงานเหมือนกัน แต่ก็ยังจำวันครบรอบของตัวเองได้ ทาคางิไม่อยากจะบอกซาโต้ เพราะกลัวว่าจะทำให้ไม่มีเวลาทำงาน แต่ทาคางิก็ไม่อยากปล่อยให้มันกลายเป็นแค่วันธรรมดาวันนึง ทาคางิจึงบอกซาโต้แบบอ้อมๆ แต่ซาโต้ก็ยังหัวรั้นไม่รู้เรื่องซักที ทาคางิจะทำยังไง ให้ซาโต้ รู้เรื่อง ติดตามชมได้เลยจ้าาาาาาาา ~  

   　　　ณ   สำนักงานตำรวจโตเกียว

สารวัตรเมงูเระ : ซาโต้คุง เธอช่วยไปตามจับคนร้ายกลุ่มนี้ให้ทีนะ  คนร้ายกลุ่มนี้มีแหล่งมั่วสุมอยู่ที่ ท่าเรือคารานะ(สมมติ) กลุ่มคนร้ายพวกนี้  เหมือนสุนัข พอได้กลิ่นตำรวจ ก็หายตัวไปในกลีบเมฆทันที เพราะฉะนั้นเธอต้องระวังตัวดีๆด้วยนะ พวกนี้อาวุธครบมือ

ซาโต้ : ได้ค่ะ ฉันจะจับตัวพวกมันมาให้ได้ และ จะระวังตัว ไม่ให้มีคนนอกบาดเจ็บด้วยค่ะ

สารวัตรเมงูเระ : เอ้ออ อย่าลืมพา ทาคางิคุงไปด้วยหล่ะ

ตำรวจหนุ่มทั้งหลาย : (หันมามองที่สารวัตรเป็นตาเดียวกัน)

ซาโต้ : เอ้ะ!? รับทราบค่ะ !

   　　　จากนั้นซาโต้ก็วิ่งไปที่รถ แล้วเจอทาคางิพอดี

ซาโต้ : ทาคางิคุง มาด้วยกันสิ่

ทาคางิ : เอ้ะ! ครับๆ จะไปเดี๋ยวนี้

   　　　ในรถของ ซาโต้

ทาคางิ : (เอ? คุณซาโต้มีไรจะคุยกับเราน๊า หรือว่าจะเป็นเรื่องวันครบรอบ ><)

ซาโต้ : อ้อ! นายยังไม่รู้เรื่องสิ่นะทาคางิ สารวัตรเมงูเระ ให้ฉันพานายมาจับกุมคนร้ายที่ท่าเรือคารานะหน่ะ

ทาคางิ : ( แป่ววว - -) คนร้ายรายนั้นงั้นหรอครับ? ได้ข่าวว่าจับตัวยากมาก ทำไมสารวัตรถึงให้เราไปกันแค่ 2 คนเอง?

ซาโต้ : วันนี้แค่ไปดูราดราวเฉยๆนะ ยังไม่ได้จับคุมหรอก

ทาคางิ : อ่ออ  เอ่ออ คุณซาโต้ -//-

ซาโต้ : ทาคางิคุงนายช่วยดูแผนที่ให้หน่อยสิ่ ว่าท่าเรือ คารานะ ไปทางไหน

ทาคางิ : รับทราบครับผม!

ซาโต้ : เมื่อกี้นายจะพูดอะไรงั้นหรอ? 

ทาคางิ : เอ้ะ! ป่าวครับๆ  เอ่อออ ท่าเรือคารานะ ตรงไปแล้วเลี้ยวขวาครับ (อธิบายไปเรื่อยๆจนถึง)

ซาโต้ : ที่นี่สิ่นะ ท่าเรือคารานะ

ทาคางิ : เอ่ออ คุณซาโต้ครับ เรามาจอดที่นี่จะดีหรอครับ มันโจ่งแจ้งไปรึป่าว?

ซาโต้ : ไม่หรอก ตรงนี้กำลังดีเลย  เราไปเดินดูรอบๆกันเถอะ

ทาคางิ : (คนร้ายอาวุธครบมือเลยเนี่ยน้ะ =[]=) ได้ครับๆ  

ซาโต้ : ไม่เห็นจะมีใครอยู่เลย

ทาคางิ : มันก็แหงสิ่ครับ ใครจะอยู่ถ้ารู้ว่า ...

ซาโต้ : (พุ่งเอามือปิดปากทาคางิ)  ไหนๆ ที่นี่ก็มีแค่เรา 2 คนแล้ว มาหาอะไรสนุกๆทำดีกว่านะ ทาคางิคุง

ทาคางิ : แต่ว่า ... โอ้ยย! (โดนซาโต้เหยียบเท้า เพื่อที่จะให้ทาคางิรู้ตัวว่า แสดงละครกลบเกลื่อนคนร้าย)

ซาโต้ : (ทาคางิคุง ถ้าเผลอพูดไรไปอีกหล่ะก็ แผนแตกแน่ [คิดในใจ] )

   　　　จากนั้น ซาโต้ก็ค่อยๆ เลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ทาคางิ จนทาคางิหน้าแดงตัวสั่น เพราะจะโดนซาโต้จูบเป็นครั้งที่ 3 อีกแล้ว (รึเปล่า?)  เพราะทุกครั้งซาโต้บุกก่อนตลอดเลย >< (นอกเรื่องล้ะ-.-)  ฉากที่กำลังจะเข้าเข็มเริ่มเข้าใกล้มาเรื่อยๆ แต่อยู่ดีๆ มีเสียงที่ไม่อยากจะได้ยินก็ดังขึ้น ....

โทรศัพท์ซาโต้ : ทิง ทิง นอง นอย ทิง ทิง นอง นอย ทิงก๊ะทิ๊งนองนอยยย

ทาคางิ : (ใครโทรมาน๊า? - -*)

ซาโต้ : อ๊ะ! คุณพ่อโทรมา

ทาคางิ : (ถ้าจำไม่ผิดพ่อคุณซาโต้เสียไปแล้วนี่นา หรือว่า.. สารวัตรเมงูเระ =[]= )

ซาโต้ : (รับสาย) ฮัลโหลค่ะ ปะป๊า มีอะไรหรอค้ะ ถึงโทรมาหา มิวาโกะ (ดัดเสียงเด็ก)

ทาคางิ,สารวัตรเมงูเระ : =____= คุณซาโต้ / ซะ ซาโต้คุง  

สารวัตรเมงูเระ : เป็นอะไรไปหน่ะ ซาโต้คุง

ซาโต้ : อะไรค้ะปะป๊า มิวาโกะ ไม่ได้แอบมาเที่ยวท่าเรือคารานะ 2 ต่อ กับ วาตารุคุงน้ะ ><

ทาคางิ / สาวัตรเมงูเระ : วะ วาตารุคุง =[]=

สารวัตรเมงูเระ:  แสดงละครสิ่นะ ระวังตัวด้วยหล่ะ ซาโต้คุง

ซาโต้ : เดี๋ยวหนูก็กลับแล้วค่ะ ปะป๊า แล้วเจอกันที่บ้านนะค้ะ เดี๋ยว วาตารุคุงจะไปด้วยย ><

สารวัตรเมงูเระ : =___= ระวังตัวดีๆนะ

ซาโต้ : ค่ะ รักปะป๊าที่ซู๊ดดดเลย <3

ทาคางิ , สารวัตรเมงูเระ : ขนลุกกกกก ! -..- (คิดในใจ)

 ตู๊ดดดดดดด ตู๊ดดดดดดด ... และแล้วสายก็ถูกตัดไป

   　　　 ขนลุกไปตามๆกันเมื่อเจอ ซาโต้ มิวาโกะ ตำรวจสาว โหด บู๊ กล้า มาแสดงละครแบ๊วๆ หวานๆ ทำเอาทาคางิ และสารวัตรเมงูเระช็อคตามๆกันไปเลยทีเดียววว

ทาคางิ  : เอิ่มม มิวาโกะจังเราไปเดินเล่นรอบๆกันมั้ย? (แสดงละครชวนขนลุกอีกคน)

ซาโต้ : ไปสิ่ วาตารุคุง <3

ซาโต้ : แถวนี้เงียบจังเลยเนอะ ว่างๆเราชวนเพื่อนมาจัดปาร์ตี้ที่นี่ดีกว่าเนอะ วาตารุคุง

ทาคางิ : เอ้ะ ก็ดีน้ะ มองเห็นแม่น้ำสวยๆ ยิ่งตอนกลางคืน สะพานข้ามแม่น้ำนั้นก็จะมีแสงไฟระยิบระยับเต็มไปหมดเลย

ซาโต้ : ช่างเป็นบรรยากาศที่เพอร์เฟ็คจังเลยยยย ><  

ทาคางิ : หะๆ (ถ้าไปเป็นนักแสดง คงได้รางวัลออสการ์ นักแสดงหญิงยอดเยี่ยมแน่ -..- )

ซาโต้ : วาตารุคุงกลับกันเถอะ

เสียงปริศนา : กุกกักๆ

ซาโต้ : เสียงอะไรหน่ะ?

ทาคางิ : อาจจะเป็นหนูก็ได้ละมั้ง แถวนี้ยิ่งสกปรกๆ อยู่

ซาโต้ : (วิ่งไปกอดทาคางิ)อ๊ายยยย ! วาตารุคุง มิวาโกะจังกลัวหนูที่สุดเลยยยย >< (ฉันเริ่มหย่ะแหยงตัวเอง)

ทาคางิ : -//////- (ฟินเลยยยยยยย)

ซาโต้ : ป้ะกลับกัน

             

   　　　จากนั้นทั้งสองคนก็เดินขึ้นรถสีแดงแสบซ่าส์ของซาโต้ไป

ซาโต้ : ทาคางิ นายคิดว่าเสียงที่ได้ยินตอนนั้นจะใช่เสียงหนูจริงๆนะหรอ?

ทาคางิ : ผมคิดว่าคงเป็นพวกคนร้ายแอบซุ่มดูพวกเราอยู่

ซาโต้ : ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เรารีบกลับไปหาสารวัตรกันดีกว่า

   　　　ณ  กรมตำรวจนครบาลโตเกียว

   　　　  　　　จังหวะที่ซาโต้และทาคางิเดินมา หนุ่มๆทั้งหลายในกรม พร้อมใจพูดว่า มิวาโกะจัง,วาตารุคุง เพราะได้ยินสารวัตรอุทานขึ้น ทำให้ ทาคางิและซาโต้อายกันหน้าแดงเลยทีเดียว

หนุ่มๆในกอง : มิวาโกะจังงงง   วาตารุคุงงง

ซาโต้,ทาคางิ : -/////////////-

ซาโต้ : เอ่ออ สารวัตรเมงูเระค้ะ!

สารวัตรเมงูเระ : อ้าว ซาโต้คุง เป็นไงมั่งเจออะไรมั้ย?

ซาโต้ : ไม่พบคนสักคนเลยค้ะ ดิฉันคิดว่าอาจจะแอบอยู่ที่ไหนสักแห่ง เพราะช่วงที่จะกลับมีเสียงอะไรบางอย่างดัง แต่ก็ไม่สามารถสรุปได้ว่าเสียงที่ได้ยินนั้น คือเสียงคนหรือว่าเสียงอะไร?

สารวัตรเมงูเระ : แล้วพรุ่งนี้จะไปอีกมั้ย?

ซาโต้ : ไปค่ะ จะทำไปว่า ตรวจดูสถานที่ อาจจะพกกล้องไปเพื่อถ่ายสถานที่เพื่อเตรียมพร้อมตำแหน่งกับทุกคนด้วยค้ะ

สารวัตรเมงูเระ : โอเคๆ วันนี้กลับไปพักได้เลย ทั้งซาโต้คุงและทาคางิคุง

ซาโต้,ทาคางิ : รับทราบค่ะ/ครับ!

   　　　ณ  บ้านทาคางิ

ทาคางิ : เฮ้อออออออ สุดท้ายก็ไม่ได้บอกคุณซาโต้ ถ้าไม่ติดงานนี้คงได้ไปเที่ยวด้วยกันแน่นอนนน T^T โจรพวกนี้ทำไม ไม่กลับใจมามอบตัวกันบ้างน๊าาาา  เฮ้อออออออ เฮ้ออออออ 

   　　

   　　　　ทาคางิถอนหายใจอยู่พักใหญ่ จนต้องตัดสินใจล้มตัวนอนนนนนน

            ส่วนด้านของซาโต้

ซาโต้ : พรุ่งนี้สงสัยคงต้องปลอมตัวอีกแล้ว คำพูดก็กระเดี๊ยกปากจริง เฮ้ออออ นอนดีกว่า ZzZzZz ~

   　　　เจ้าตัวไม่รู้วันรู้คืนเลยว่า อีกไม่กี่วันก็จะครบรอบกับทาคางิแล้ววววว -..- 

เอ อี๊ เอ้ก เอ้กกกก >< (ไก่บ้านใครขันหน่อววว?)

โทรศัพท์ทาคางิ : แด แด แด แด่ แด๊ แด แทม แท่ม !

ทาคางิ : ใครโทรมาตั้งแต่ไก่โห่ (มองหน้าจอ) คุณซาโต้ =[]= โทรมาไมแต่เช้าเนี่ย?  แช้วบบบ (รับสาย)  มีอะไรหรอคับ คุณซาโต้

ซาโต้ : ทาคางินายรีบตื่นแล้วออกมาเลยนะ เราจะไปท่าเรือกัน

ทาคางิ : ตอนนี้เลยหรอครับ?

ซาโต้ : ก็ตอนนี้สิ่ เร็วๆนะ ฉันรออยู่ ไม่สิ่ คนร้ายรออยู่ เจอกันที่ท่าเรือนะ

ทาคางิ : =____= ครับๆ

   　　　ณ ท่าเรือคารานะ

ซาโต้ : มาช้าจังเลยนะ วาตารุคุง

ทาคางิ : ขอโทษครับคุณซา.. เอ้ย มิวาโกะจัง พอดีรถมันติดหน่ะ

ซาโต้ : งั้นเรามาเดินดูสถานที่กันดีกว่า ว่าจะจัดงานกันยังไงดี งานครั้งนี้เป็นงานครั้งใหญ่เลยทีเดียว : )

ทาคางิ : จริงด้วยสิ่นะ  

   　　　จากนั้นทั้งคู่ก็เดินไปเรื่อยๆ พร้อมกับอัดวิดีโอสถานที่เอาไว้

ซาโต้ : ตรงนี้จะเอาวางโต๊ะล้ะกัน ส่วนตรงนี้จะวางต้นไม้ ตรงนั้นจะประดับไป บลาๆ - -

ทาคางิ : เอ ? วันนี้วันที่เท่าไหร่น๊า? (พยายามจะบอกใบ้)

ซาโต้ : ก็วันที่ 19 ไงหล่ะ ทำไมหรอ?

ทาคางิ : อ้อ! ป่าวครับ ช่วงนี้ หลงๆ ลืมๆบ่อยหน่ะ

ซาโต้ : อย่าพูดว่าครับสิ่ มันดูเหมือนมิวาโกะยิ่งใหญ่มากเลยนะ

ทาคางิ : (ก็มันจริงนี่นา - - ) แห่ะๆ

ซาโต้ : งั้นวันนี้แค่นี้พอหล่ะเนอะ กลับกันเถอะ พรุ่งนี้เราจะมาวางของกันล้ะ

   　　　จากนั้นทั้งคู่ก็กลับไป และในขณะนั้นเอง คนร้ายเริ่มปรากฏตัวขึ้นมา

คนร้าย 1 : ไปบอกลูกพี่ดีกว่าาา (วิ่งตะลุ้บตุ๊บป่องไป)  ลูกพี่คร้าบบบบ ลูกพี่

ลูกพี่ : มีอะไร?

คนร้าย 1 : ผมสังเกตุมา 2 วันนะครับ มีคู่รักคู่นึง มาที่นี่ตั้งแต่เมื่อวานจนวันนี้เลยครับ

ลูกพี่ : แล้วทำไม? (สั้นๆง่ายๆ - -)

คนร้าย 1 : ผมรู้สักทะแม่งๆ แปลกๆ มันดูเหมือนสายลับยังไงไม่รู้

ลูกพี่ : สายลับ 2 คนจะทำอะไรกับพวกเราได้ ตำรวจร้อยทั้งร้อยยังไม่มีใครเคยจับเราได้แม้แต่คนเดียว

คนร้าย 1 : ก็จริงนะครับ ฮ่าๆ

ลูกพี่,คนร้าย : ฮ่าๆๆๆๆ (แม่งบ้ากันไปแล้ว? -0-)

ลูกพี่ : ถ้าพรุ่งนี้พวกนั้นยังมาป้วนเปี้ยนอีกหล่ะก็ ซัดให้กระเด็นไปเลย

คนร้าย 1 : ได้เลยครับ ลวกเพ้ !

         

   　　　ณ กรมตำรวจนครบาล

ซาโต้ : นี่ค่ะ วีดีโอสถานที่ ที่เราจะวางตำแหน่งจับกุมคนร้ายกันค่ะ

สารวัตรเมงูเระ : ดีมากซาโต้คุง เหนื่อยหน่อยนะ

ซาโต้ : ไม่เป็นไรค่ะ

ทาคางิ : (เดินไปที่ปฏิทิน แล้วชี้ไปวันที่ 20 วันครบรอบ) [ตะโกน] พรุ่งนี้แล้วสิ่นะ !! ที่จะต้องจับคนร้ายหน่าาาาา - -

สารวัตร : นายจะตะโกนทำไมหน่ะ ทาคางิคุง

ซาโต้ : นั่นสิ่

ทาคางิ : (แป่วววววว คุณซาโต้ไม่รู้จริงๆสิ่นะ) อ้อป่าวครับๆ แห่ะๆ

สารวัตร : งั้นพวกเธอกลับไปพักผ่อน กันก่อนเถอะ แล้วค่อยมาเจอกันพรุ่งนี้

ซาโต้ , ทาคางิ : รับทราบค่ะ/ครับ

   　　　เช้าวันต่อมาาาาาาา 

   　　　 ตอนนี้ทั้ง 2 คนตื่นแล้ว ทั้งซาโต้และก็ทาคางิ และวันนี้คือวันครบรอบของทั้งคู่เลยดูสำคัญเป็นพิเศษ แต่ทว่า ... ซาโต้เจ้าตัวยังไม่รู้ตัวเลยว่าวันนี้เป็นวันครบรอบของตัวเองแท้ ๆ แต่ยังไงก็ตามต้องปฏิบัติหน้าที่ทำงานก่อน  ซาโต้เลยโทรไปหาทาคางิ

โทรศัพท์ทาคางิ : แด แด แด แด่ แด๊ แด แทม แท่ม !   (มาแนวเดิมเลยพับผ่าหนิ่555)

ทาคางิ : ฮัลโหลครับ คุณซาโต้

ซาโต้ : ทาคางิคุง อยู่ไหนรีบมาเร็วๆ แต่งตัวให้เหมือนแนวที่จะมาเที่ยวหน่อยนะ เอาแบบเดินๆสะดวกด้วย จะได้จับคนร้ายง่ายๆ

ทาคางิ : รับทราบครับ!! เอ่ออ คุณซาโต้ครับ (จะเริ่มบอกใบ้แล้วนะ)

ซาโต้ : มีอะไรงั้นหรอ?

ทาคางิ : คือว่าวันนี้ . . .

ซาโต้ : เรื่องนั้นฉันเข้าใจ นายไม่ต้องกังวลหรอกนะ ฉันจะไม่ให้ใครทำร้ายนายหรอก (แมนกว่าผู้ชายอีก .. แต่เอ้ะ!ทาคางิไม่ได้จะพูดเรื่องนี้นะ - - )

ทาคางิ : ห้ะ? -0-

ซาโต้ : อ้าว ! ไม่ใช่เรื่องนี้หรอกหรอ?

ทาคางิ : อ่อป่าว ไม่มีไรครับ แห่ะๆ (ไม่ใช่เรื่องนี้เลยสักนิ๊ดดด)

ซาโต้ : มาเจอกันที่กรมก่อนล้ะกัน

ทาคางิ : ครับๆ จะรีบไปเดี๋ยวนี้

 

ตื๊ดดดดดด ตื๊ดดดดดดดด ตื๊ดดดดด  สิ้นสุดการสนทนา . . .  จากนั้นทาคางิก็รีบบึ่งรถไปที่ กรมตำรวจนครบาลทันที

   　　　 ณ หน้ากรมตำรวจนครบาล

      　　　　　　ทาคางิก็มาถึงและมาเจอซาโต้ที่มายืนรอ  ทาคางิมองชุดของซาโต้ กางเกงขาสั้นกับเสื้อสี้ขาวลายนกฮูก มีกระเป๋าและของตกแต่งนิดหน่อย เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าเป็นตำรวจ แต่หารู้ไม่ในกระเป๋ามีพร้อม ปืน กุญแจมือ จัดเต็ม  ส่วนทาคางิ เสื้อยืด กางเกงยีน จบ. (สบายเกิน -..-)

ซาโต้ : มาเร็วดีนิ่

ทาคางิ : (คุณซาโต้สวยมาก-/////-)

ซาโต้ : มะ มองอะไร? ชุดนี้ฉันพึ่งซื้อมาเมื่อวาน เผื่อวันนี้โดยเฉพาะเลยนะ

ทาคางิ : ครับ

ซาโต้ : งั้นเราเข้าไปกันเถอะ เดี๋ยวสารวัตรจะรอนาน

   　　　จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าไปใน กรมตำตวจนครบาล

สารวัตร : วันนี้ทุกคนแต่งตัวดูดีมาก มารายตัวแล้วก็ไปได้เลย เดี๋ยวฉันจะพากองเสริมไปทีหลัง

ซาโต้,ทาคางิ : รับทราบค่ะ / ครับ

ซาโต้ : ไปด้วยรถฉันนะ ทาคางิ

ทาคางิ : ครับ (คำพูดช่างไรบทบาทT^T)

   　　　 บนรถของซาโต้

ซาโต้ : ทาคางิคุง นายต้องระวังตัวไว้ให้ดีนะ

ทาคางิ : ครับ

ซาโต้ : วันนี้นายดูไม่ร่าเริงเลยน้า ไม่สบายงั้นหรอ? (เริ่มเป็นห่วง)

ทาคางิ : ป่าวครับ ผมสบายดีอยู่แล้ว แห่ะๆ ^^

ซาโต้ : งั้นหรอ? งั้นก็ช่างเหอะ รีบไปกันดีกว่า

   　　　จากนั้นประมาณ 20 นาที รถก็มาถึงท่าเรือคารานะ

ซาโต้ : มาถึงซักทีงั้นเราโทรเรียกรถมาลงของเลยดีกว่า

ทาคางิ : อ้ะ! โอเคครับ

หัวหน้าคนร้าย : จะรีบไปไหน? เรามาคุยค่าสถานที่กันก่อนสิ่ (ลูกน้องเดินออกมาตรึม)

ซาโต้ : ค่าสถานที่หน่ะ ไม่ต้องจ่ายหรอก เพราะฉันเช็คมาแล้วว่าที่นี่ไม่มีเจ้าของ ... แล้วพวกนายเป็นใคร?

หัวหน้าคนร้าย : ฉันหน่ะหรอ? คนดังในย่านนี้ หัวหน้าแก๊ง สะบึ้มทึ่ม (สมมติ) ชื่อ โอ้โห ใหญ่จิง เรียกว่า พี่โอ้ก็ได้

ซาโต้ : ฉันไม่จำเป็นต้องเรียกนาย

หัวหน้าคนร้าย : ปากจัดนักนะ แต่ฉันถือคติไม่ทำร้ายผู้หญิง

ซาโต้ : ผู้ชายมัวแต่ยึดถือคติแบบนั้น ป่านนี้ก็ทำมาค้าขายไม่ขึ้นหรอก (แอดไม่ได้สนับสนุนนะ)

หัวหน้าคนร้าย : พูดอยากนี้ สงสัยอยากโดนสักชุดสิ่นะ  จัดให้

ลูกน้อง : เดี๋ยวผมจัดการเองครับลูกพี่

หัวหน้าคนร้าย : งั้นฉันให้ลูกน้องของฉันจัดการเธอก่อน โดนหมัดเดียวก็วิ่งแล้วหล่ะ :)

ซาโต้ : อย่าดูถูกผู้หญิงอย่างฉันนะ ;)

ลูกน้อง : ปากดีนักน้ะ ! (วิ่งพุ่งหมัดเข้าหาซาโต้)

ทาคางิ : คุณซาโต้ (ตะโกนเฉยๆ แต่ตัวยืนนิ่ง 5555 )

ซาโต้ : จับแขนแล้วเหวี่ยงลูกน้องปลิวไปเหมือนโยนขยะทิ้ง

หัวหน้าคนร้าย : =[]= (ช็อค 30 วิ)

หัวหน้าคนร้าย : ร้ายไม่เบาหนิ่ พวกเรารุมมมมมมมมมม!!

ซาโต้,ทาคางิ : =[]= (2ต่อ20เลยจ้า-..-)

ตำรวจกำลังเสริม : พวกเราลุยยยยยยยยย !

หัวหน้าคนร้าย : เห้ยย ! พวกมันเป็นตำรวจ

ซาโต้ : รู้ตอนนี้ก็สายไปแล้ว ;)  จับมันเลยยยยยยย !

   　　　ระหว่างที่ชุลมุน หัวหน้าคนร้ายได้หนีไป แล้วซาโต้ก็วิ่งตามจนไปในที่อับ

หัวหน้าคนร้าย : ลูกแมวติดกับซะแล้ว

ซาโต้ : นายอยู่ไหนหน่ะ? อ๊ะ! ....... (โดนคนร้ายชอตที่ชอตไฟฟ้าใส่)

หัวหน้าคนร้าย : รอให้ข้างนอกเสร็จก่อน ระหว่างรอเธอมาเสร็จกับฉันก่อนดีกว่า [ หัวหน้าหล่อโฮกกกก (หล่อขนาดนี้มาเสร็จกับแอดเถอะ555) ]

            ตัดมาฉากข้างนอกที่กำลังเมามันส์เหมือนสงครามโลกครั้งที่ 2

ทาคางิ : เอ๊ะ! คุณซาโต้ไปไหน? (พึ่งรู้สึกตัวหรอ? -..-)

ทาคางิ : (ถามตำรวจข้างๆ) เห็นคุณซาโต้มั้ย?

ตำรวจข้างๆ : เห็นวิ่งไปทางนั้นหน่ะครับ

ทาคางิ : งั้นหรอ (วิ่งตามไป)

   　　　ตัดมาในฉากที่กำลังจะเสร็จ เอ้ยยย ! ก็ประมาณนั้นแหล่ะ 555555

ทาคางิเดินเข้ามาในโกดังอับๆ มาเห็นฉากกกกก .... คนร้ายกำลังจะถอดกางเกงซาโต้

ทาคางิ : จะทำอะไรหน่ะ?

หัวหน้าคนร้าย : ถามแปลกๆ ก็กำลังจะทำให้แฟนนายเป็นของฉันไง

ซาโต้ : (รู้สึกตัวนิดๆ) ทะ ทาคางิ . .  .

ทาคางิ : คุณซาโต้ ! นายถอยไปนะ !!!! (วิ่งพุ่งเข้าไป)

   　　　จากนั้นก็ซัดกันอยู่ยกใหญ่ทาคางิหยิบไม้ได้ ฟาดที่กลางหลัง คนร้ายเลยสลบไป จากนั้นทาคางิก็ไปขย่ม เอ้ย! เขย่าซาโต้

ทาคางิ : คุณซาโต้ๆๆๆๆๆๆ

ซาโต้ : อย่าเขย่ามากได้มั้ย? ฉันจะอ้วกแล้ว

ทาคางิ : อ้ะ! ขอโทษครับ

ซาโต้ :  :) แต่ก็ขอบคุณนะ  

   　　　ซาโต้ให้จูบแทนคำขอบคุณ ทำเอาทาคางิหน้าแดงไปเลย

ทาคางิ : เอ่ออ คืออ -///- วันนี้หน่ะ...

ซาโต้ : (พูดขัดอีกแล้ว) เรื่องนั้นฉันรู้แล้วหล่ะ วันครบรอบ 1 เดือนของเราสิ่นะ ตอนแรกฉันก็เกือบลืมไป ถ้านายไม่เตือนฉันล้ะก็ ฉันคงทำวันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดสำหรับนายไปเลยก็ได้

ทาคางิ : ไม่หรอกครับ แค่ผมได้อยู่กับคุณซาโต้ ทุกวันของผมวันก็วิเศษหมดแหล่ะ

ซาโต้ : คนบ้า! -////-

            คราวนี้ทาคางิเป็นคนบุก ทาคางิปะทับริมฝีปากของตัวเองลงไปบนริมฝีปากของซาโต้ บดขยี้ปากด้วยความนุ่มนวม ผสมความเร้าร้อนและความรักที่มีให้กัน ทำเอาซาโต้อึ้ง แต่ก็ไม่ปฏิเสธการจูบของทาคางิ  ซาโต้กอดทาคางิพลางจูบไปด้วย และทาคางิก็กอดกลับ  เป็นการจูบที่เล้าโลมและเป็นความทรงจำดีๆของทั้งคู่ไปเลย . . .  . .

จบแล้วจ้า :) อาจจะไม่สนุกเท่าไหร่ แต่อย่าว่ากันเลยน๊า T^T