ใครๆต่างก็รู้รันกับชินอ
ไม่ติดตามไม่ได้แล้วววว . . .<3
เรื่องสั้น ชินอิจิ - รัน ตอนที่ 1 ตอน จุดเริ่มต้น
วันจันทร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 25xx
วันนี้ก็เป็นวันธรรมด๊าาา ธรรมดา
วันแรกของสัปดาห์ที่นักเรียนทุกคนต้องไปเรียน (T^T)
แต่ถ้าสำหรับคนที่มีความรักแล้วหล่ะก็ คงอยากไปเรียนทุกวันเลย
เพื่อได้เจอกับคนที่รัก แต่ก็มีไม่กี่คู่ ที่จะได้เจอกันเกือบทุกเวลา
ไม่จำเป็นต้องเป็นเวลาเรียน เช่น คู่นี้เป็นต้น . . .
รัน : ชินอิจิ๊ !!!!!!!!!!!
ชินอิจิ : =_= งืมมม งำ งืมมม งำ
รัน : ตื่นไปเรียนได้แล้ววววว !!
ชินอิจิ : ค้าบบบ ค้าบบบ แฟนหรือแม่เนี่ย?
รัน : บ้า! ใครแฟนนายกันย่ะ? -///-
ชินอิจิ : ไม่มีหรอก พูดไปงั้นแหล่ะ ^^
รัน : ย่ะ !
จากนั้นชินอิจิก็ลุกไปอาบน้ำ ระหว่างที่ชินอิจิอาบน้ำรันก็เพ้ออยู่คนเดียวในใจ
รัน(คิดในใจ) : เราแอบคบกันมาได้ประมาณ 2 อาทิตย์แล้ว
ที่แอบคบเพราะว่ากลัวเรื่องความรักจะทำให้ชินอิจิจะเสียงานไปด้วย แต่ก็น้า
ชินอิจิเป็นนักสืบนี่นา จะให้ทำไงได้ แต่ก็ยังดีที่ว่า
เราไม่ปกปิดความในใจที่มีซึ่งกันและกัน มันทำต่างฝ่ายต่างโล่งอก
ความรักของเราก็ราบรื่นดี ไม่มีอุปสรรคเลยซักอย่าง
ฉันคงเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนนึงแน่ๆเลย ><
ชินอิจิ(ออกจากห้องน้ำ) : ยิ้มอะไรอยู่คนเดียวหน่ะ? - -^
รัน : ชินอิจิ! =[]= นายจะออกมา ก็ออกมาในสภาพดีๆหน่อยไม่ได้รึไง?
สภาพชินอิจิที่ออกมาคือ
- ผ้าผืนเล็กๆเอาไว้เช็ดผมวางไว้บนศรีษะ
- ผ้าผืนใหญ่พันรอบเอว และมัดไว้
- ตัวเปียกโชก มีน้ำหยดเล็กน้อย ดูเซกซี่ไปอีกแบบ
- หล่อมาก มากกกกกกกก ! -.,- (อันนี้ไม่เกี่ยว)
ชินอิจิ : (._.) ก็ไม่เท่าไหร่นะ ปกติฉันแทบจะแก้ผ้าเดินออกมา แต่นี่เธออยู่ฉันเลยไม่ทำแบบนั้น
รัน : -//- ฉันไปรอข้างล่างนะ นายแต่งตัวไปเถอะ
ชินอิจิ : ทำขนมปังแซนวิสทาไส้ช็อคโกแลตนะ
รัน : ทาบ๊วยเค็มดีกว่า
ชินอิจิ : อย่าเชียวนะ (ชินอิจิไม่ชอบบ๊วยเค็ม)
รัน : แบร่
ชินอิจิ : กัดลิ้นขาด - -*
รัน : ไปดีกว่า -//-
ผ่านไปประมาณ 10 นาที ชินอิจิก็แต่งตัวลงมา รันก็ทำแซนวิสเตรียมไว้ให้เรียบร้อย
รัน : อ้ะนี่ ( -_-)—3 (ยื่นแซนวิสให้)
ชินอิจิ : อื้ม ไปโรงเรียนกันเถอะ
รัน : อื้ม
ณ โรงเรียนมัธยมปลายเทย์ตัน
เพื่อนสาวสุดเลิฟของรัน(โซโนโกะ) เดินมาแซว
โซโนโกะ : แหมๆๆ หวานกันเชียวน้า ฉันหล่ะอิจฉาจริ๊งงง >< คุณมาโคโตะก็ไม่ยอมกลับมาซักที
รัน : หวานเหวินอะไรกัน >< ก็นะ คุณเคียวโงขุออกจะเก่ง ไปแข่งคาราเต้ชิงแชมป์นู่นนี่นั่นก็ชนะเกือบหมดเลยนี่นา
โซโนโกะ : ฉันก่ะว่าถ้าเขากลับมาจะไปรับถึงสนามบินเลยแหล่ะ ><
รัน : ก็ดีเหมือนกันน้า
ชินอิจิ : งั้นฉันไปเตะบอลก่อนนะ
รัน : จ้า จ้า
โซโนโกะ : ไปเตะบอลแค่นี้ยังต้องบอกลากันด้วยหรอ?
ชินอิจิ : โซโนโกะจอมจุ้น ! -_-*
โซโนโกะ : (ไปแอบหลังรัน) รันดูสิ่ ชินอิจิจะกินฉันแล้ววว >^<
รัน : ไปเตะบอลได้แล้วชินอิจิ ^^
ชินอิจิ : ฉันกินรันคนเดียวไม่กินเธอหรอก โซโนโกะจอมจุ้น!
รัน : พูดอะไรบ้าๆ เดี๋ยวโซโนโกะก็คิดไปไกลหรอก ไปได้แล้ว >////////<
ชินอิจิ : คร้าบ ฟิ้วววววว ~ (และแล้วชินอิจิก็วิ่งไป)
โซโนโกะ : กินเกินอะไรกันหรอจ๊ะ?
รัน : ยิ้มเจ้าเล่ห์เชียวนะ ไม่มีอะไรหรอกหน่า
โซโนโกะ : แล้วความรักคืบหน้าถึงไหนแล้วจ้ะ?
รัน : ก็เรื่อยๆ ยังไม่อยากเปิดเผยเท่าไหร่ คนที่รู้ก็มีไม่กี่คนเอง
โซโนโกะ : อืมมม . . . คนที่รู้ก็มีฉัน คาซึฮะจัง แล้วก็ เฮย์จิคุงใช้มั้ย? อ้อ! แล้วก็ คุณมาโคโตะสุดที่เลิฟฉันด้วย
รัน : เห็นชินอิจิบอกว่าศัตรูชินอิจิก็รู้
โซโนโกะ : ศัตรู?
รัน : อื้มใช่ ! ฉันก็ไม่รู้ว่าใคร? ε--( =^= )—з
อธิบายนิดหน่อย ณ จุดนี้หมายถึงจอมโจรคิดนะคะ ชินอิจิไม่ได้บอกแต่เจ้าตัวรู้เอง ( สุดยอดค้าแฟนคนแต่ง >< )
โซโนโกะ : ชินอิจิมีศัตรูด้วยหรอ? -0-
รัน : ต้องมีสิ่ มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด จะมีแต่คนรักเราหน่ะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ
โซโนโกะ : แหมมมมมมม ! คมเชียวนะ
รัน : แน่นอน ! ฉันแฟนนักสืบเชียวนะ ><
โซโนโกะ : ไม่ค่อยออกตัวเลยน้า ยัยเพื่อนคนนี้ - -
รัน : มันก็ต้องมีนิดนึง ฮ่าๆ
โซโนโกะ : ไปๆ เข้าเรียนกันได้แล้ว
รัน : จ้า
ณ จุดนี้ผ่านไป 6 ชั่วโมง เป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว >^<
ในห้องเรียนตอนนี้ทุกคนออกไปหมดแล้ว เหลือแต่รันและชินอิจิ ส่วนโซโนโกะบอกว่าวันนี้มาโคโตะออกทีวีจึงรีบแจ้นกลับบ้านไปก่อนแล้ว
ชินอิจิ(เดินมาหารัน) : ฉันไปเตะบอลก่อนนะ
รัน : อื้ม เดี๋ยวไปหาล่ะกันนะ
ชินอิจิ : โอเคครับ จุ้บ!
รัน : อ๊ะ! -////-
อยู่ดีๆชินอิจิก็ประทับปลายจมูกลงที่แก้มสุดนิ่มของรัน ทำเอารันถึงกับร้องด้วยความตกใจ
ชินอิจิ : ยังไม่ชินอีกหรอ?
รัน : ก็นิดหน่อย ^^'
ชินอิจิ : แต่ฉันก็ทำแบบนี้กับเธอบ่อยนะ
รัน : พูดอะไรบ้าๆ >//<
ชินอิจิ : ที่หลังอย่าร้องนะ ฉันก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นเธอร้อง
รัน : ก็ฉันไม่ชินขนาดนั้นนี่ แค่ 2-3 ครั้งเองนะ ที่ทำแทบนี้
ชินอิจิ : เป็น 10 ครั้งแล้ว ฉันก็ทำตอนเธอหลับนะ
รัน : อีตาบ้า! คนฉวยโอกาศ ><
ชินอิจิ : ฮ่าๆ ไม่หรอกหน่า เธอก็ยินยอมนะ ^^
รัน : ฉันหลับอยู่ย่ะ ! ><
ชินอิจิ :
รัน : ไปได้แล้ว ตาบ้าชินอิจิ !
ชินอิจิ : คร้าบบบบบบบบบบบบบ ~
พอบทสนทนาจบลงชินอิจิก็ออกไป
วันนี้รันมีเวรปิดห้องเลยต้องปิดห้องก่อนและจะตามชินอิจิลงไปที่สนามฟุตบอล
และระหว่างทางเดิน ก็ซื้อน้ำตู้กดไปฝากชินอิจิด้วย
รัน : ชินอิจิ! ฉันซื้อน้ำมาฝากน้า
ชินอิจิ : อื้มมมม
รัน : วันนี้ต้องรีบกลับไปทำอาหารให้พ่อ ฉันกลับก่อนนะ (^_^)/
ชินอิจิ : อื้ม บายยยย (^_^)/
วันนี้ก็ยังเป็นแค่วันธรรมดา ยังรักกันดี แต่วันข้างหน้าจะเป็นยังไง?
เรื่องสั้น ชินอิจิ - รัน ตอนที่ 2 ตอน Kiss me จูบนี้มีแต่เธอ
รันกลับจากโรงเรียนเพื่อมาทำอาหารให้คุณพ่อสุดแสนจะขี้เมาและบ้าดาราที่ซู๊ดดดดดด !
รัน : พ่อค้า อาหารเสร็จแล้วนะค่ะ
โคโกโร่ : งืมม งืมมม โยโกะจางงง วางไว้เดี๋ยวพ่อไปกินเอร๊งงงงงง
~ I can't stop my love for you Futari katatta mirai ni ~ (เสียงมือถือรัน)
รัน : อ๊ะ ! ชินอิจิโทรมา ><
โคโกโร่ : ใครเปิดเพลง? แกหรอยัยรานนน ปิดไปได้แล้ว ช๊านนจาฟางโยโกะจางงงร้องเพลงงง ><
รัน : ค่ะๆ
รันเดินออกมาจากห้องที่พ่ออยู๋และออกมารับโทรศัพท์
ติ๊ด! (รับโทรศํพท์)
รัน : ฮัลโหล ชินอิจิ . ..
ชินอิจิ : รัน!!!! ทำไมเธอถึงรับสายฉันช้าขนาดนี้ ตั้ง 15 วิแหน่ะ (นานจังเลยนะ : คนแต่ง) ฉันคิดว่าเธอจะเป็นอะไรไปซะอีก
รัน : ใจเย็นๆก่อนชินอิจิ ฉันคุยกับพ่ออยู่หน่ะ
ชินอิจิ : ถ้าเธอไม่รับสายฉันสัก 5 สาย ฉันคงบุกบ้านเธอเลยแหล่ะ
รัน : ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง -0-
ชินอิจิ : ถ้าแฟนฉันเป็นอะไรไปขึ้นมาจะทำไงหล่ะ?
รัน : เอ่ออ -/////////- (เขินอยู่)
ชินอิจิ : ไม่รู้แหล่ะ ที่หลังเธอห้ามไม่รับสายฉัน . . . เด็ดขาด!!
รัน : จ้า พ่อนักสืบบบบ >< แล้วที่โทรมามีอะไรหรอ?
ชินอิจิ : พรุ่งนี้โรงเรียนหยุดใช่มั้ย?
รัน : อื้มใช่ ทำไมหรอ?
ชินอิจิ : พรุ่งนี้ไม่มีใครอยู่บ้านหน่ะสิ่ ก็เลยจะชวนเธอมาบ้าน ^__^
รัน : อื้มได้สิ่ ไปทำไรหล่ะ?
ชินอิจิ : ไปทำอย่างนั้น . . .
รัน : =[]= ทำอะไรของนายหน่ะ?
ชินอิจิ : ทำเหมือนทุกครั้งไง?
รัน : ทุกครั้งที่ว่านี่อะไรล๊าาา
ชินอิจิ : ปกติเคยทำอะไรก็แบบนั้น
รัน : -///- ฉันจำไม่ได้หรอกย่ะ
ชินอิจิ : เธอพูดเหมือนปกติทำเยอะนักแหล่ะ
รัน : บอกมาสิ่ว่าทำอะไร?
ชินอิจิ : เธอคิดว่าทำอะไรหล่ะ?
รัน : ทำเอ่ออ ทำ...
ชินอิจิ : ฉันหมายถึง ทำอาหารต่างหาก - -
รัน : (เผลอคิดไปไกล)
ชินอิจิ : หรือจะทำแบบที่เธอคิดก็ได้น้า
รัน : ฉันไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย อีตาบ้า!
ชินอิจิ : งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ
รัน : จ้า พรุ่งนี้นะ
ชินอิจิ : ฝันดีนะรัน
รัน : ชินอิจิก็ด้วย
ชินอิจิ : บาย
รัน : บาย
ตู๊ดดดดดด ! (จบการสนทนา)
เช้าวันถัดมา ^___^
รันบุกบ้านชินอิจิแต่เช้า ทั้งๆที่เจ้าของบ้านยังไม่ตื่นเลย =_=
แต่เธอก็มาทำหน้าที่แฟนที่ดี ด้วยการมาทำอย่างนั้น หรือ ทำอาหารนั่นเอง
(ขำมั้ย? T^T) และเมนูวันนี้ที่เธอฝึกมาทั้งคืนคือ
1.ข้าวราดแกงกระหรี่
2. โอยาโกะดนบุริ
3. ทงคัทสึ
4. เกี๊ยวซ่า
5.เมนชิ คัตสึ
6. พุดดิ้งชาเขียว (ของหวาน)
รัน : เฮ้อออออออออ ! เสร็จสักที น่ากินทั้งนั้นเลย ><
รัน : อืมมมม . .. ไปปลุกชินอิจิดีกว่าาา ~
ตุ้บ ตั๊บ ตุ้บ ตั๊บ แฮ่กๆ -0- (เสียงวิ่งขึ้นบันไดและหอบ)
รัน : ชินอิจิ๊ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ชินอิจิ : =__= ตะโกนทำไมเนี่ย?
รัน : ตื่นได้แล้วจ้า ^__^
ชินอิจิ : ตื่นตั้งแต่เธอวิ่งมาแล้ว วิ่งทีบันไดแทบพัง - -*
รัน : บ้า! >< ฉันวิ่งออกจะเบาหวิว(หรอ?)
ชินอิจิ : เธอลงไปรอข้างล่างก่อนก็ได้นะ ฉันจะอาบน้ำก่อน
รัน : ไม่ๆ ฉันจะรอนี่แหล่ะ เดี๋ยวจะจัดห้องให้
ชินอิจิ : จัดให้ดีๆ ระวังจะเจอของดีหล่ะ
รัน : =[]= ของดีอะไรของนาย?
ชินอิจิ : ไม่บอกหรอก อาบน้ำล้ะ
รัน : ของดีอะไรนะ? หรือว่าจะเป็น? . . . หนังสือโป๊!!!!!!!!!!!!!!!!
ชินอิจิ (ในห้องน้ำ) : อะไรของเธอ? ฉันไม่มีของแบบนั้นนะ - -
รัน : คิดไว้ก่อน 555 ห้องนายนี่รกจริง -3-
ชินอิจิ : เป็นเรื่องปกติของผู้ชาย ยิ่งฉันเป็นนักสืบยิ่งไม่มีเวลา -0-
รัน : อาบน้ำไปเถอะ - -
ชินอิจิ : เธอชวนฉันคุย
รัน : เปล่าซักหน่อย
ระหว่างที่รันรอชินอิจิอาบน้ำเธอก็จัดห้องซะเรียบร้อย ทำเอาชินอิจิที่ออกมาถึงกับอึ้ง
ชินอิจิ : เห้ๆ นี่เธอทำเองรึเปล่าเนี่ย? มีเวทมนต์รึเปล่า? เปลี่ยนไปจากเมื่อกี้เยอะมาก
รัน : ทำเองสิ่ย่ะ ! -//- ฉันบอกนายกี่ครั้งแล้วว่าก่อนออกจากห้องน้ำให้แต่งตัวให้มันดีๆ!!
นึกสภาพจากที่ออกห้องน้ำครั้งก่อน .. . นึกไม่ออกใช่มั้ย? เดี๋ยวบอกอีกรอบ - -
- มีผ้าสีขาวผืนเล็กเอาไว้เช็ดผม
- ผ้าสีขาวผืนใหญ่ปิดด้านล่างไว้
- ลำตัวมีน้ำเกาะ ดูเซกซี่
- สภาพที่ออกมาโดยรวม คือ หล่อมาก มากค้าาาา >< (ณ จุดนี้อยากเป็นรัน : คนแต่ง)
รัน : ฉะ ฉันไปรอข้างล่างนะ (เริ่มพะตะกุกตะกัก)
ชินอิจิ : อื้ม เดี๋ยวฉันตามลงไป
รัน : อ้อ! อีกอย่างนะ ผ้าเช็ดตัวอย่าใช้สีขาวนะ เวลาโดนน้ำมันบาง -/////-
ชินอิจิ : เธอหมายความว่าไงอ่ะ? (._.) (ก้มมองข้างล่าง) เห้ยนี่เธอ!! -//-
รัน : ฉันไม่เห็นหรอกย่ะ ไม่อยากเห็นด้วย ไปล้ะ ! >////////<
10 นาทีผ่านไป ~
ชินอิจิ : มาแล้ว ^_______^ มีไรกินบ้างน้า
รัน : ข้าวราดแกงกระหรี่ , โอยาโกะดนบุริ , ทงคัทสึ , เกี๊ยวซ่า , เมนชิ คัตสึ , พุดดิ้งชาเขียว
ชินอิจิ : =[]= นี่กิน 2 คน หรือจะจัดปาร์ตี้เนี่ย? เอาซะเยอะเชียว
รัน : นิดหน่อยหน่า
ชินอิจิ : ไม่นิดเลย - -
รัน : มาๆ มากินกัน (?)
ชินอิจิ : กินเธอนะหรอ?
รัน : อีตาบ้า ! กินอาหารย่ะ!
ชินอิจิ : ก็เธอบอกมากินกันนี่นา ~
รัน : มากินอาหารกันเถอะ
ชินอิจิ : ฮ่าๆ โอเคค้าบ
รัน/ชินอิจิ : กินละนะค้า/ค้าบ -/\-
ง่ำๆ อ่ะอ้ามมม แง่มๆ เอิ้กกกกกก (กินข้าวๆ)
รัน : อิ่มแล้วค่า -/\-
ชินอิจิ : อิ่มแล้วค้าบ -/\-
รัน : งั้นฉันเอาไปเก็บล้ะน้า
ชินอิจิ : อื้ม . . . รันไปดูหนังกันมั้ย?
รัน : ไปสิ่ ^___^ ไปดูเรื่องอะไรหล่ะ?
ชินอิจิ : Kiss me จูบนี้มีแต่เธอ
รัน : -//////- ไปสิ่ๆ
ชินอิจิ : ไปตอนนี้เลยมั้ย?
รัน : อื้ม โอเค ><
และแล้วทั้ง 2 ก็เดินทางไปโรงหนัง
- เรื่องสั้น ชินอิจิ - รัน ตอนที่ 3 ตอน kiss me จูบนี้ให้เธอ 2 , Honeyy ~
ต่อจากตอนที่แล้ว ทั้งคู่ก็ไปดูหนังกัน ชินอิจิเป็นคนเดินไปซื้อตั๋วหนัง
ชินอิจิ : Kiss me จูบนี้ให้เธอ 2 ที่นั่งครับ
พนักงาน : ฟ้าว่าง เทาว่างฟ้า (ชี้ที่จอ)
ชินอิจิ : เอา F8 F9 ครับ
พนักงาน : 320 บาทค่ะ
ชินอิจิ : นี่ครับ
พนักงาน : รับมา 500 บาทนะคะ ทอน 180 บาทค่ะ นี่ค่ะ(ยืนตั๋ว) โรง 3 ด้านขวาเลยค่ะ
ชินอิจิ : โอเคครับ
(ปล. ท่อนนี้จำมาจากการดูหนังที่พึ่งไปดูมา -__________- )
ชินอิจิ : F8 F9 โรง 3 นะรัน
รัน : อื้ม ไปซื้อป๊อปคอร์นกันมั้ย?
ชินอิจิ : ก็ดีนะ
คราวนี้เป็นตารันไปซื้อป๊อปคอร์น
รัน : เอาป๊อปคอร์นหวานเค็มผสมกันค่ะ ขนาดกลาง แป๊ปซี่แก้วใหญ่ 1 แก้วค่ะ
พนักงาน : เอาแก้วสวีต หรือแก้วปกติดีค่ะ? ราคาเท่ากัน
ชินอิจิ : เอาแก้วสวีทครับ ^___________^
รัน : -______________-
พนักงาน : ได้แล้วค่ะ ^____________________^ 250 บาทค่ะ
รัน : นี่ค่ะ ^_______________________^
พนักงาน : รับเงินมา 300 น่ะค่ะ ^_________________________^ ทอน 50 บาทค่ะ
รัน : ขอบคุณค่ะ ^____________________________^
(แข่งกันหน้าบานค่ะ -_______________________________________-)
ชินอิจิ : งั้นเราไปดูหนังกันเถอะ ^_______________^ (ไม่จบ?)
รัน : อื้ม ^__^
ณ โรงหนัง โรงที่ 3 ฉายหนังเรื่อง Kiss me จูบนี้ให้เธอ (พากย์ไทย ให้เสียงโดย ตะลื๊ด)
เก็บตกรายละเอียด ^__^
- นางเอกหนังชื่อ ซากุระ (ลูกครึ่งญี่ปุ่น - สเปน)
- พระเอกหนังชื่อ ริว (ลูกครึ่งอังกฤษ - ญี่ปุ่น)
- ตัวร้ายหนังชื่อ อายาโกะ (ญี่ปุ่นเต็มตัว)
เนื้อเรื่องโดยรวม
ซากุระทำงานร้านอาหาร มาเจอริวที่ร้าน ซึ่งนซากุระก็ไม่ได้สนใจริวแต่อย่างใด และก็เกิดเหตุการ์ณไม่คาดฝันขึ้น ซากุระเกิดสะดุดล้มจนเค้กที่อยู่ในมือไปโปะเข้าหน้าริวอย่างจัง ทำให้ริวไม่พอใจจนเอาเรื่องซากุระ เลยให้ซากุระมาเป็นคนรับใช้ในบ้าน 7 วัน ต้องฟังคำสั่งริวอย่างเดียวเท่านั้น แต่ทว่าริวมีคู่หมั้นอยู่แล้ว อายาโกะซึ่งเป็นตัวร้าย ไม่พอใจซากุระเลยหาวิธีกลั่นแกล้งซากุระเสมอ แต่ริวก็มาช่วยซากุระไว้เสมอเช่นกัน และทำให้ทั้งสองตกหลุมรักกันอย่างไม่รู้ตัว . . . (ไปจำนิยายใครมา? T^T)
ต้นเรื่อง
ซากุระ : เค้กที่สั่งได้แล้วค่ะ ^__^
กึก!
กรี๊ดดดดดดด !!
โครมมมมม !!!!!!!!
ริว : =[]=
คนในร้าน : ( -[ ]- ( -[ ]- ( =[]= ) -[ ]- ) -[ ]- )
ซากุระ : ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ มันเป็นอุบัติเหตุนะค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ (>^<)
ริว : แน่ใจหรอครับว่าไม่ได้ตั้งใจ? คุณทำหน้าของผมเสียโฉม ถ้าจานนี่ฟาดดั้งของผม แล้วดั้งของผมหักขึ้นมาจะเป็นยังไงหล่ะครับ?
ซากุระ : - -* คุณทำศัลยกรรมดั้งมาหรอค่ะ?
ริว : เปล่าครับ ! ผมแค่พูดเฉยๆ
ซากุระ : อ่อออออออออออออออ -0-
ริว : ยังไงผมก็จะเอาเรื่องคุณ !
ซากุระ : =[]= แค่นี้ถึงขนาดต้องเอาเรื่องเลยหรอค่ะ?
ริว : แค่นี้? แค่นี้ยังน้อยไปนะครับ อืมมมม . . . เอาเป็นว่าผมจะไม่เอาเรื่องคุณ ไม่เก็บเงินคุณ
ซากุระ : *O* จริงหรอค่ะ?
ริว : แต่ . . .
ซากุระ : ........?........
ริว : คุณต้องมาเป็นคนรับใช้ผม 7 วัน ^_____^
ซากุระ : คนรับใช้ ????????????
ริว : ครับ ^^’ นี่คือที่อยู่ผม ถ้าคุณพร้อมที่จะมาเป็นคนรับใช้ของผมเมื่อไหร่ มาติดต่อที่นี่ได้เลย ผมให้เวลาแค่ 7 วันนะครับ ถ้าไม่มา มี! เรื่อง!! แน่!!!
ซากุระ : =[]=!!!!!!!!!!!!!!!!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
รัน & ชินอิจิ (นอกจอ)
รัน : จะเป็นยังไงต่อไปน๊า >^<
ชินอิจิ : เดี๋ยวยังไงสุดท้ายก็ต้องไปอยู่ดีแหล่ะ เดี๋ยวซักพักก็เกิดอุบัติเหตุเล็กๆน้อยๆ ทำให้สองคนที่ ปิ๊งกัน . . .
สายตารันและคนรอบข้าง : ( *- -)( *- -)( -*- )(- -* )(- -* )
ชินอิจิ : เอ่อออ . .. มั้งหน่ะมั้ง แค่สมมติ ^^’
รัน : เฮ้อออออ ! ให้ตายสิ้ เวลานายเดา นายก็เดาถูกเสมอเลยอ่ะ จนฉันเริ่มไม่อยากดูแล้ว (-__- )
ชินอิจิ : อาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้(มั้ง)
รัน : ดูต่อเถอะ ! - -*
ต่อๆ 3 วันหลังจากนั้น
ซากุระ : สุดท้ายก็ต้องมาสิ่นะ T^T
แม่บ้าน : ยินดีต้อนรับค่ะ คุณซากุระใช้มั้ยค่ะ? คุณริวได้บอกไว้แล้ว เชิญเลยค่ะ
ซากุระ : ค่ะๆ (ในใจ: หลังจากวันนั้นเราก็คุยตกลงถามชื่ออะไรนิดหน่อย หมอนั่นชื่อริว อยากจะเขียนชื่อหมอนั่นลงเดธโน๊ทจริงๆ!)
ริว : แหม่! มาเร็วจริง ^__^
ซากุระ : ถ้านายไม่ขู่ฉันก็ไม่มาหรอกย่ะ !
ริว : พอเธอเหยียบย้ำเข้ามาในบ้านหลังนี้ คุณไม่มีสิทธิ์ขึ้นเสียงกับผมนะครับ คุณ! แม่!! บ้านนน!! ~ ^______^
ซากุระ : ^__________^****
หลังจากที่ซากุระมาทำงานได้ 3 วัน (เวลาผ่านไปเร็วมาก) ทั้ง 2 เริ่มมีปฏิกิริยาสปาร์กกันเล็กน้อยแล้ว มองตามีหวั่นไหว อยู่ใกล้ๆใจเริ่มสั่น พูดภาษาเอ๋อๆ มึนๆ สมองเริ่มจะไม่ทำงาน เพราะหวั่นไหวกับคนตรงข้าม -///- แต่ทว่า วันนี้ อายาโกะมาหาริวพอดี มาคุยเรื่องงานหมั้นอีก 2 วันข้างหน้า . . .
อายาโกะ : ริวค้าาาาา ~
ริว : =[]=!!!
ซากุระ : -0-
อายาโกะ : ???????? ยัยนี่เป็นใครค่ะริว?
ริว : อะ เอ่ออ . . .
ซากุระ : แม่บ้านค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักและรับใช้ ^^’
อายาโกะ : อ๋อโอเค
ริว : คุณมาทำอะไรที่นี่?
อายาโกะ : มาคุยเรื่องงานหมั้นอีก 2 วันข้างหน้าไงค้า อย่ามาทำเป็นลืมสิ่ ดาร์ลิ้งค์
ซากุระ : =[]=!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ริว : -0- เอ่อออ คือเรื่องนั้น ผมยกเลิกไปแล้วไม่ใช่หรอครับ?
อายาโกะ : อะไรกันค่ะริว!!?? ที่รักจะมาล้มเลิกงานหมั้นของเราไม่ได้น่ะค่ะ ถ้าริวเลิกแล้วอนาคตของอายาโกะและลูกล่ะค่ะ?
ซากุระ : ละ ลูก? =[]=
อายาโกะ (O_o* ) อ๋อออ ! ลูกในอนาคตหน่ะ ^^
ซากุระ : อ๋อค่ะ ^^’
อายาโกะ : ริวค่ะ ! ยังไงงานหมั้นของเราก็ยังไม่ยกเลิกนะค่ะ
ริว : ยกเลิกครับ !
อายาโกะ : ทำไมล่ะค่ะริว?
ริว : ผมมีคนที่รักแล้ว ^^’ (มองหน้าซากุระ)
อายาโกะ : อย่าบอกนะค่ะว่าริวหลงรักอีแม่บ้านนี้ ( -_-)--->
ซากุระ : =[]=??????? (สงสัยเหมือนกัน)
ริว : ใช่ผมรักเค้า เธอสวยมีเสน่ห์ ไม่ปล่อยตัว ผมชอบ!
อายาโกะ : หน็อยแก!!!!
จึ้ก!
เพี๊ยะ!! (อายาโกะตบซากุระ)
กรี๊ดดดดดดดดดด !! (เสียงซากุระ)
โอ๊ยยยยยย!!
T^T TOT T_T Y^Y YOY Y_Y
ริว : ปล่อยซากุระเดี๋ยวนี้นะ !
อายาโกะ : อย่ามายุ่ง!! ตายซะเถอะแก !!
ซากุระ : โอ้ยยยยยยย! ไม่ไหวล้ะน้ะ !! เสนอมาเดี๋ยวสนองเอง!!
เพี๊ยะ ! เพี๊ยะ !! เพี๊ยะ !! (ซากุระตบอายาโกะ)
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !! (เสียงอายาโกะ)
ริว : =[]=!!!!!!!
อายาโกะ : ริวดูสิ่ค่ะ นังนั่นยักษ์ใจมาร
ซากุระ : เธอเสนอฉันสนอง ! ฉันสู้คน ไม่ใช่ไม่สู้
ริว : จริงอย่างที่ซากุระพูด คุณกลับไปเถอะ ^^
อายาโกะ : ริววววววววววววววววววว ~
หลังจากนั้น ซากุระก็โดนอายาโกะกลั่นแกล้งเสมอ บางครั้งริวก็มาช่วย แต่บางครั้งเธอก็จัดการเอง และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้าย วันที่ 7 พันธสัญญาของเธอกัเขาก็จะหมดแล้ว
ริว : เธอคงดีใจสิ่นะ ที่จะไม่ได้เจอคนอย่างฉันแล้ว
ซากุระ : แล้วนายหล่ะ? ดีใจหรือเสียใจ?
ริว : ถ้าตอบไปจะได้อะไร?
ซากุระ : ก็ไม่รู้สิ่ ^^
ริว : เอาตามตรงนะ . . .
ซากุระ : . . .
ริว : ฉันไม่อยากให้เธอไปไหนเลย ฉัน เอ่ออ . . . คือฉันรักเธอเข้าแล้วหล้ะ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรและตอนไหนด้วซ้ำ พอจะรู้ว่าเธอจะไปฉันเสียใจมาก เวลาที่ได้อยู่กับเธอมันสั้นมาก ฉันไม่คิดว่าจะรักคนอย่างเธอได้เลย แต่มันก็รักไปแล้ว
ซากุระ : ขอคำตอบ 3 คำสั้นๆ
ริว : ขอสองประโยค
ซากุระ : อ่ะได้ ^^
ริว : ฉัน รัก เธอ // อย่า ไป เลย
ซากุระ : =[]=
ริว : ฉันอย่างได้คำตอบจากเธอ กี่คำก็ได้ฉันยินดี ^^
ซากุระ : ^^ ฉันรักนาย และจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
ริว : =[]= เธอพูดจริงหรอ?
ซากุระ : หรือนายอยากให้ฉันไปหล่ะ?
ริว : ได้เลย
ฟึ่บบบ ~ ริวดึงซากุระเข้าหาตัว และเอาปากประกบกัน เป็นการสัญญาของทั้งคู่ว่าจะไปไหน และจะอยู่ด้วยกัน ตลอดไป . . .
(The End)
(นอกจอ)
คนในโรง : แปะ แปะ แปะ แปะ (เสียงตบมือ)
รัน : T^T
ชินอิจิ : -__-
รัน : ซึ้งอ่ะ T____________T
ชินอิจิ : ตรงไหน?
สายตาคนรอบข้าง : (-_-* )-_-* )-_-* )
ชินอิจิ : ไม่มีตรงไหนไม่ซึ้งเลย ^__^
รัน : T^T
ชินอิจิ : ปะๆ ออกกันเถอะ (ก่อนโดนฆ่า)
รัน : อื้มๆ T_T
I Love You Miss Mystery hate no nai RABIRINSU ~ (เสียงมือถือชินอิจิ)
ชินอิจิ : แปปนะรัน
รัน : อะ อื้มม
เดินห่างจากรัน 10 ก้าว
ชินอิจิ : มีอะไรหรอ? ห๊ะ! ตอนนี้เลยหรอ? อืมๆ ได้ๆ ที่ไหนนะ? อ่ะๆ โอเคๆ เดี๋ยวไปหา แค่นี้แหล่ะ
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ~ [ จบการสนทนา (อย่างว่องอะ!) ]
ชินอิจิ : เอ่อรัน . . .
รัน : มีอะไรหรอ?
ชินอิจิ : พอดีฉันติดธุระด่วนหน่ะ ต้องรีบไปเดี๋ยวนี้เลย เธอกลับไปก่อน แล้วเจอกันนะ บายยย ~
รัน : เอ๊ะ! อ้าว ชินอิจิ - - ไปซะล้ะ งั้นเราก็ไปซื้อของทำกับข้าวดีกว่า
(ฝั่งของชินอิจิ ) ณ ห้าง ฮานาบิอิอิซ่าส์
ชินอิจิ : What happened? Honeyyy ~ (มีอะไรหรอ ฮันนี่?)
Honey (?) : I miss you darling . ~ (ฉันคิดถึงคุณ ดาร์ลิ้งค์)
ชินอิจิ : Nice to meet you honey . (ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกัน ฮันนี่)
Honey (?) : I want to see movie . Darling can you see movie with me? (ฉันอยากจะดูหนัง . ดาร์ลิ้งค์คุณจะดูหนังกับฉันได้มั้ย?)
ชินอิจิ : O.K. . What movie ? (โอเค . จะดูเรื่องอะไร?)
Honey (?) : Want love must have sex! ^^ (แปลเอง T^T)
ชินอิจิ : Wowww ! you want love me ? (ว้าววว! คุณอยากรักผมมั้ย?)
Honey : Ohhhh ! I love you darling . (โอ้! ฉันรักคุณ ดาร์ลิ้งค์)
ชินอิจิ : I love you honey ~ (ผมก็รักคุณ ฮั่นนี่)
Honey (?) : go go ! ^^ (ไป ไป)
ชินอิจิ :
(ฝั่งรัน) ณ ตลาดซุ่มซื้อของ
รัน : ลั๊น ลั๊น ลา อื้มหืมมม . . . ซื้อไรดีน้า? วันนี้กินไรดี? >^<
พ่อค้า : ยัยหนู สนใจนี่มั้ย โคร็อกเกะไส้ไก้มั้ยจ่ะ? วันนี้ลดพิเศษเลยน้า ^^
รัน : อืมมม . .. ก็ได้ค่ะ งั้นเอา 5 ชิ้นล้ะกัน
พ่อค้า : 25 บาทจ้า ลดพิเศษเลยน้า
รัน : ขอบคุณมากค้า
รันก็เดินซื้อของอยู่พักใหญ่ แล้วบังเอิญเดินเจอเพื่อนซี้สุดเลิฟพอดี
รัน : อ้าวโซโนโกะ ! ^__^/
โซโนโกะ : อ้าวเอิ้วอะไรกันหล่ะ? ชินอิจิอยู่ไหน?
รัน : -0- ฉันไม่เห็นต้องอยู่กับหมอนั่นตลอดเลยนี่นา จะไปรู้มั้ยหล่ะ?
โซโนโกะ : แล้วเธอจะมาทำอะไรแถวนี้หล่ะ ? อยู่ห่างจากบ้านเธอเป็นร้อยกิโล - -* หลอกฉันไม่ได้หรอกน้ะจ้ะ เพื่อนสาว!
รัน : เอ่อ..คือ -///- วันนี้ฉันมาดูหนังกับชินอิจิหน่ะ แล้วพอดูหนังเสร็จชินอิจิติดธุระแล้วรีบกลับ เท่านั้นเอ้ง ><
โซโนโกะ : ติดธุระหรือไปหาสาวที่ไหน? - -
รัน : ห๊ะ?
โซโนโกะ : คือเมื่อกี้นะ ฉันเห็นชินอิจิเดินควงกับสาวดู่มดู้มเข้าโรงหนังอ่ะ เอ? เหมือนว่าจะชื่อเรื่อง Want love must have sex! อ้ะ
รัน : บ้าหน่า! ชินอิจิไม่ดูหนังแบบนั้นหรอก เธอจำผิดคนแล้วหล่ะมั้ง
โซโนโกะ : สายตาอย่างฉันไม่มีพลาดหรอกนะ *-*
รัน : ผู้หญิงรูปร่างแบบไหน? - -
โซโนโกะ : อึ๋มอ่ะ เดินทีภูเขาสองลูดแทบจะเขมือบชินอิจิได้ทั้งตัวเลย - -*
รัน : ฮ่าๆ ชินอิจิไม่มีทางควงผู้หญิงแบบนั้นหรอก อย่าคิดมากหน่า!
โซโนโกะ : ชินอิจิใส่เสื้อสีขาว เสื้อคลุมแขนยาวสีน้ำเงิน กางเกงยีนส์สีดำ รองเท้าผ้าใบสีดำแดงใช่มั้ยหล่ะ?
รัน : =[]= ใช่! [ ในใจ( จำแม่นซะยิ่งกว่าแม่น เพราะว่าชินอิจิดูแต่งตัวลาวแปลกๆ ) ]
โซโนโกะ : งั้นก็ถูกคนแล้วหล่ะ! งั้นไปกัน ฉันรู้หมอนั่นอยู่ไหน !
รัน : อะ อื้ม ไปก็ได้ . . .
เอาแล้วไง ผู้หญิงที่ชินอิจิเรียกว่า Honey คือใคร แล้วจะเป็นยังไงต่อไป
ชอบมากกกกก
ตอบลบ